Bardoksolon

Nazwa chemiczna:

(4aS,6aR,6bS,8aR,12aS,14aR,14bS)-11-cyjano-2,2,6a,6b,9,9,12a-heptametylo-10,14-dioks o-1,2,3,4,4a,5,6,6a,6b,7,8,8a,9,10,12a,14,14a,14b-oktadekahydropiceno-4a-karboksylowy kwas

Kod SMILES:

CC(C)([C@](CC[C@@]([C@@]1(CC[C@]2(CCC(C)(C[C@]2([C@]13[H ])[H])C)C(O)=O)C)4C)5[H])C(C(C#N)=C[C@]5(C)C4=CC3=O)=O

Kod InChi:

InChI=1S/C31H41NO4/c1-26(2)10-12-31(25(35)36)13-11-30(7)23(19(31)16-26)20(33)14-22- 28(5)15-18(17-32)24(34 )27(3,4)21(28)8-9-29(22,30)6/h14-15,19,21,23H,8-13,16H2,1-7H3,(H,35,36) /t19-,21-,23-,28-,29+,30+,31-/m0/s1

Klucz InChi:

TXGZJQLMVSIZEI-UQMAOPPSSA-N

Słowo kluczowe:

Bardoksolon, RTA 402, CCDO, RTA-402, RTA402, 218600-44-3

Rozpuszczalność:Rozpuszczalny w DMSO

Składowanie:0–4°C w krótkim okresie (dni lub tygodnie) lub -20°C w długim okresie (miesiące).

Opis:

Skrawki nerek małp leczonych bardoksolonem metylowym wykazują zmniejszoną ekspresję białka megaliny pomimo podobnej ekspresji mRNA w różnych grupach. Wizualny spadek ekspresji białka megaliny potwierdzają analizy densytometryczne, które wykazały, że podawanie bardoksolonu metylowego znacząco zmniejszyło ekspresję białka megaliny w nerkach małp. Podawanie bardoksolonu metylowego nie wpływa na ekspresję białka kubiliny w nerkach ani na ekspresję mRNA kubiliny w nerkach. Klirens kreatyniny u małp, którym podawano bardoksolon metylowy, znacząco różnił się od wartości początkowej i u zwierząt otrzymujących nośnik w 28. dniu. Po 28 dniach podawania bardoksolonu metylowego stosunek albuminy do kreatyniny w moczu (UACR), oznaczono na podstawie 24-godzinnego badania moczu kolekcji, są znacznie zwiększone w porównaniu z tymi u zwierząt otrzymujących nośnik. Warto zauważyć, że UACR zmniejsza się o 53,3% u zwierząt leczonych nośnikiem i wzrasta o 27,9% u małp leczonych bardoksolonem metylowym[3]. Samcom myszy C57BL/6J podaje się doustnie BARD podczas karmienia HFD (HFD/BARD), karmi się wyłącznie dietą wysokotłuszczową (HFD) lub dietą niskotłuszczową (LFD) przez 21 tygodni. W porównaniu z myszami LFD, myszy HFD mają wyraźny wzrost liczby struktur przypominających koronę F4/80 (+95%; p<0,001), czemu skutecznie zapobiega BARD (−50%; p<0,01). Podobnie liczba makrofagów śródmiąższowych F4/80 jest znacząco wyższa u myszy HFD o 98% (p<0,001) w porównaniu z myszami LFD i o 32% (p<0,01) w porównaniu z myszami HFD/BARD[4].

Cel: Nrf-2