Bardoxolon

Chemische naam:

(4aS,6aR,6bS,8aR,12aS,14aR,14bS)-11-cyaan-2,2,6a,6b,9,9,12a-heptamethyl-10,14-diox o-1,2,3,4,4a,5,6,6a,6b,7,8,8a,9,10,12a,14,14a,14b-octadecahydropiceen-4a-carbonzuur zuur

SMILES-code:

CC(C)([C@](CC[C@@]([C@@]1(CC[C@]2(CCC(C)(C[C@]2([C@]13[H ])[H])C)C(O)=O)C)4C)5[H])C(C(C#N)=C[C@]5(C)C4=CC3=O)=O

InChi-code:

InChI=1S/C31H41NO4/c1-26(2)10-12-31(25(35)36)13-11-30(7)23(19(31)16-26)20(33)14-22- 28(5)15-18(17-32)24(34 )27(3,4)21(28)8-9-29(22,30)6/u14-15,19,21,23H,8-13,16H2,1-7H3,(H,35,36) /t19-,21-,23-,28-,29+,30+,31-/m0/s1

InChi-sleutel:

TXGZJQLMVSIZEI-UQMAOPSPSA-N

Trefwoord:

Bardoxolon, RTA 402, CCDO, RTA-402, RTA402, 218600-44-3

Oplosbaarheid:Oplosbaar in DMSO

Opslag:0 - 4°C voor korte termijn (dagen tot weken), of -20°C voor lange termijn (maanden).

Beschrijving:

Niercoupes van met Bardoxolon-methyl behandelde apen tonen een verminderde expressie van megaline-eiwitten aan, ondanks vergelijkbare mRNA-expressie tussen groepen. De gevisualiseerde afname van de expressie van megaline-eiwitten wordt bevestigd door densitometrieanalyses, die aantoonden dat toediening van bardoxolon-methyl de expressie van megaline-eiwitten in de nieren van apen significant verminderde. Toediening van bardoxolonmethyl heeft geen invloed op de eiwitexpressie van cubilin in de nier of de mRNA-expressie van cubilin in de nier. De creatinineklaring bij apen aan wie Bardoxolon methyl werd toegediend, verschilde significant van die bij aanvang en bij met vehiculum behandelde dieren op dag 28. Na 28 dagen toediening van Bardoxolon methyl waren de urinaire albumine-creatinine ratio’s (UACR’s), bepaald op basis van de 24-uurs urine collecties, zijn aanzienlijk toegenomen vergeleken met die bij dieren die een voertuig ontvangen. Merk op dat de UACR’s met 53,3% afnemen bij met drager behandelde dieren en met 27,9% stijgen bij met bardoxolonmethyl behandelde apen[3]. Mannelijke C57BL/6J-muizen krijgen oraal BARD toegediend tijdens HFD-voeding (HFD/BARD), krijgen alleen een vetrijk dieet (HFD) of krijgen een vetarm dieet (LFD) gedurende 21 weken. Vergeleken met LFD-muizen hebben HFD-muizen een duidelijke toename in het aantal F4/80-kroonachtige structuren (+95%; p<0,001), wat effectief wordt voorkomen door BARD (−50%; p<0,01). Op dezelfde manier is het aantal F4/80 interstitiële macrofagen significant hoger bij HFD-muizen met 98% (p<0,001) vergeleken met LFD-muizen en met 32% (p<0,01) vergeleken met HFD/BARD-muizen[4].

Doel: Nrf-2